martes, 23 de noviembre de 2010

Rematou a crise da débeda?

O pasado 21 de setembro Rodríguez Zapatero aseguraba nunha entrevista concedida a The Wall Street Journal que “la crisis de deuda en Europa se ha terminado”. Tal categórica afirmación realizouna coincidindo cunha viaxe institucional a Estados Unidos que tiña como principal cometido restaurar a confianza dos inversores internacionais na economía española.

Ó día seguinte da publicación de tan rotundo diagnóstico, debatimos no Senado sobre a situación da débeda española. Na miña intervención fixen constar ó executivo que capitanea Zapatero o difícil que ía resultar cumplir os obxectivos marcroeconómicos que marcaba o Goberno cando, por establecer un punto de partida, unha das principais axencias de calificación, Moody's, acababa de advertir que, por primeira vez, ía rebaixar a clasificación de triple A a España, argumentando a decisión no incumprimento de obxectivos en termos de crecemento e de déficit e no alto custo da débeda española.

Preguntaba daquela á vicepresidenta Salgado, e baseándome nas advertencias de Moody’s, cómo era posible que Zapatero fixera esa categórica afirmación, sabendo como sabía, ademais, o que acababa de pasar en Irlanda, e a conseguinte repercusión en España e Portugal polo efecto arrastre; cando estabamos en torno ós 200 puntos básicos por riba do bono alemán; cuando estabamos nos momentos de intereses máis baixos e a débeda española continuaba pagándose cun enorme sobreprecio. Concluía entón a miña intervención salientando que todo ese compendio de circunstancias provocaban desconfianza e descrédito internacional para coas políticas económicas que estaba a aplicar o Goberno Zapatero. Insistía, de feito, en que o gran problema de España non estaba na capacidade do propio país para sair da situación de crise senón na incapacidade do Presidente do Goberno e do seu equipo para sacar ó país desa situación.

Case dous meses despois, e coa perspectiva que ofrece o tempo transcurrido, estamos en condicións de poder valorar quen realizou a análise económica máis axustada á realidade na que nos atopábamos e, por coseguinte, máis axeitada.

A crise da débeda pública voltou a estalar en Europa, afectando esta vez en maior medida a Irlanda e Portugal. A prima de risgo de ambos países disparouse, dificultando así as súas posibilidades de financiación, ata tal punto que xa se está a discutir en Europa os termos nos que levará a cabo o seu rescate económico. Os cálculos preliminares xa cifran o custo da intervención entre os 120.000 e 160.000 millóns de euros.

E non podemos obviar que España non é allea a esta dinámica. Hai só uns días a prima de risco española alcanzou o seu máximo histórico, 226 puntos básicos, superando incluso o nivel que tiña alcanzado en primavera durante a crise grega.

Como consecuencia, o tesouro viuse obrigado a vender un 30% máis cara a débeda do noso país, nunha emisión de letras a doce meses cunha rendabilidade do 2,45%, a mesma que no peor momento da crise de débeda soberana.

Entenderán, que con este panorama, a desconfianza na política económica do Goberno socialista segue vixente, máis que nunca se cabe. Numerosos medios de comunicación fixéronse eco das afirmacións de varios funcionarios da Comisión Europea que recoñecen abertamente que nos mercados hai "dúbidas" sobre se España vai ser capaz de respetar o compromiso de reducir o seu déficit ó 6 por cento do PIB en 2011, polo que xa están a reclamar ó executivo de Zapatero novas medidas de axuste.

E o Goberno socialista, na súa liña de negar a evidencia, descarta que España padeza risco de contaxio.

Repiten a estratexia defendida durante a crise de Grecia. Xa saben, aquela coletilla de que España non era Grecia, tradúcese agora pola de que España non é Irlanda, nin tampouco Portugal.

Fago constar que pouco despois da repetida insistencia de negar similitudes co caso grego, os socialistas aprobaron o decretazo que conlevou o recorte no salario dos funcionarios, a conxelación das pensións e a drástica reducción da inversión en materia de infraestructuras, a xa célebre “reprogramación” do ministro Blanco.

Previsiblemente (e ós antecedentes me remito) queda pouco antes de que o Goberno Zapatero, coma consecuencia da súa nefasta política económica, se vexa obrigado a anunciar novos recortes. O botón de mostra, de feito, xa o soltaron coa anuncio da reforma das pensións. Unha modificación que conlevaría retrasar a idade de xubilación e que, segundo as súas previsións, podería estar pechada a vindeira primavera.

Non cabe dúbida de que imos ter un inverno moi quente.

6 comentarios:

Anónimo dijo...

Es obvio que necesitamos reducir el déficit para infundir confianza en los mercados y es también evidente que el gobierno de ZP nos ha llevado a esta situación. En fin, una vez aquí , ¿qué se puede hacer? ¿Hay que recortar el gasto?¿es esto aplicable a todas las administraciones? ¿Tienen también ayuntamientos, diputaciones y comunidades autónomas que apretarse el cinturón?¿en qué va a cortar el gasto el PP allí donde gobierna o puede llegar al gobierno en próximos comicios? Sr. Barreiro: es usted senador del PP, vicepresidente del PP de Galicia, candidato a presidir la Diputación y concejal del Ayuntamiento de Lugo, o sea, aglutina usted en su persona la representación del Partido Popular en todas y cada una de la administraciones públicas de este país. ¿Qué sugiere usted que debe hacerse para frenar este dislate? Mójese. Diga algo de cara al futuro porque el presente en el que ZP nos ha metido está bien claro pero no lo está menos que ustedes , la alternativa, infunden muy poca confianza al electorado cuando no se mojan, no dicen clara y abiertamente qué hay que hacer para revertir esto. LLorar sobre la leche derramada sirve de bien poco ahora . Diga exactamente dónde y cómo cortaría usted el gasto. Si eso pasa por un cambio que afecte a la división territorial del país, hable claro. No nos venga usted con la supresión de tres ministerios y de cuatro direcciones generales porque, a tales momentos, eso sería tan estético como insignificante.

Anónimo dijo...

Nos hemos subido a un carro en el que hay un gobierno recaundando impuestos y dilapidándolos después , 17 monstruos manirrotos, sumados a cuarenta y tantas máquinas de gastar en no se sabe muy bien qué y ocho mil y pico entes administrativos con autonomía para tirar el dinero donde estiman oportuno. Todos con la mano tendida para sacar tajada .Si a esto sumamos que tenemos una ley electoral que sobrevalora el peso de los representantes de algunas circunscripciones y a una clase política de medio pelo que mata por tener un sillón caiga quien caiga, y entregando lo que sea para gobernar sin que el interés general importe un bledo, ya tenemos todos los ingrediente para irnos al carajo, que exactamente a donde vamos.
Nadie olvida que el lamentable gobierno que padecemos es el principal responsable de haber dejado que las cosas lleguen al estado actual. Pero , en línea con el comentario que me precede, agradecería mucho que el PP , al que no nos va a quedar más remedio que votar en las próximas elecciones para echar a los socialistas expertos en hundir todas la administraciones que gobiernan, hablase claro ,y dejase de cogérsela con papel de fumar . Sr Barreiro, ¿creen ustedes que podemos mantener al gobierno central , comunidades autónomas, diputaciones y ayuntamientos indefinidamente?¿ tienen ustedes otro modelo de estado que ofrecer a los ciudadanos? Expóngalo con claridad y sin eufemismos.
¿Cree usted que la ley electoral debería cambiarse?¿ cree usted en la separación de poderes?¿ cómo elegiría usted a los miembros del TS, el TC y el CGPJ? ¿Cree que debe estar en relación con la representación parlamentaria o no? Hable usted.
¿cree usted en la libertad individual? ¿ son ustedes colectivistas o individualistas? ¿ cree en el intervencionismo o en la libertad económica? Conteste a esto, por favor.
¿Creen ustedes en España como nación?¿ están dispuestos a defender el país haciendo que primen los intereses generales de los administrados , vivan donde vivan?¿ Creen ustedes en la igualdad de derechos de todos los españoles independientemente de donde fijen su residencia? ¿ Creen en la unidad de mercado y la igualdad de derechos o no? ¿ Cómo pretenden articular esto dando a la CCAA capacidad normativa para romper todo esto? Responda, por favor.

Anónimo dijo...

Nos hemos subido a un carro en el que hay un gobierno recaundando impuestos y dilapidándolos después , 17 monstruos manirrotos, sumados a cuarenta y tantas máquinas de gastar en no se sabe muy bien qué y ocho mil y pico entes administrativos con autonomía para tirar el dinero donde estiman oportuno. Todos con la mano tendida para sacar tajada .Si a esto sumamos que tenemos una ley electoral que sobrevalora el peso de los representantes de algunas circunscripciones y a una clase política de medio pelo que mata por tener un sillón caiga quien caiga, y entregando lo que sea para gobernar sin que el interés general importe un bledo, ya tenemos todos los ingrediente para irnos al carajo, que exactamente a donde vamos.
Nadie olvida que el lamentable gobierno que padecemos es el principal responsable de haber dejado que las cosas lleguen al estado actual. Pero , en línea con el comentario que me precede, agradecería mucho que el PP , al que no nos va a quedar más remedio que votar en las próximas elecciones para echar a los socialistas expertos en hundir todas la administraciones que gobiernan, hablase claro ,y dejase de cogérsela con papel de fumar . Sr Barreiro, ¿creen ustedes que podemos mantener al gobierno central , comunidades autónomas, diputaciones y ayuntamientos indefinidamente?¿ tienen ustedes otro modelo de estado que ofrecer a los ciudadanos? Expóngalo con claridad y sin eufemismos.
¿Cree usted que la ley electoral debería cambiarse?¿ cree usted en la separación de poderes?¿ cómo elegiría usted a los miembros del TS, el TC y el CGPJ? ¿Cree que debe estar en relación con la representación parlamentaria o no? Hable usted.
¿cree usted en la libertad individual? ¿ son ustedes colectivistas o individualistas? ¿ cree en el intervencionismo o en la libertad económica? Conteste a esto, por favor.
¿Creen ustedes en España como nación?¿ están dispuestos a defender el país haciendo que primen los intereses generales de los administrados , vivan donde vivan?¿ Creen ustedes en la igualdad de derechos de todos los españoles independientemente de donde fijen su residencia? ¿ Creen en la unidad de mercado y la igualdad de derechos o no? ¿ Cómo pretenden articular esto dando a la CCAA capacidad normativa para romper todo esto? Responda, por favor.

mateo dijo...

A verdade e que temos un amigo ou amiga con moitas dúbidas que tamén quere comentar nun blog con maiúsculas, un blog que non veta os comentarios de calquer cidadán. Por eso antes de nada quero felicitar a Barreiro por este feito.

Zapatero xera a desigualdade entre os españois para mantenerse no poder. Un acordo que non beneficia ós españolis pero si a estes ineptos do PSOE.

O goberno socialista pode tamén romper a Caixa Única da Seguridade Social para mantenerse un ano máis no poder, que é o que realmente quere e desexa este incompetente que temos no poder.

A continuidade deste caduco goberno socialista só fará que se alargue e empeore a crise en España.

Sergio dijo...

Sólo faltaría que se vetase un comentario que plantea unas cuestiones razonables y sin descalificaciones de ninguna clase . El hecho de que Mateo considere esto digno de elogio da muestra del estado actual de los partidos políticos.

Anónimo dijo...

Hey, I am checking this blog using the phone and this appears to be kind of odd. Thought you'd wish to know. This is a great write-up nevertheless, did not mess that up.

- David